Dzieci z zaburzeniami zachowania są obecne w każdej społeczności szkolnej. Niektóre z nich wyróżniają się nadmierną impulsywnością, trudnościami w przestrzeganiu zasad czy agresywnymi reakcjami, co może utrudniać funkcjonowanie nie tylko im samym, ale również całej klasie. Rola wychowawcy w takich sytuacjach jest kluczowa – to właśnie on, dzięki swojej wiedzy, empatii i odpowiednio dobranym działaniom, może stworzyć warunki do zmiany i rozwoju dziecka. Odpowiednia diagnoza problemu, konsekwencja oraz indywidualne podejście przynoszą realne rezultaty, choć często wymagają cierpliwości i zaangażowania całego zespołu pedagogicznego. W niniejszym artykule przeanalizujemy przypadek chłopca z zaburzeniami zachowania oraz szczegółowo przyjrzymy się działaniom podjętym przez jego wychowawczynię. Omówimy, jakie kroki okazały się skuteczne i jakie wnioski można wyciągnąć, by lepiej radzić sobie z podobnymi wyzwaniami w codziennej pracy nauczyciela.